در دل نوای تاریک، پین باهیس، مرموز ترین رقصی که جهان را به یاد می آورد. با ظرافت که خفته است، پین باهیس زندگی را به چالش می‌کشاند. نوای سازهای قدیمی در تاریک رقص، مرموز می شود.
انبارِ از عواطف پنهان
در دل هر انسان،
گنجینه ای از احساسات پنهان نهفته است. سرسبزی این احساسات گاهی به صورت آشکار در مقابل دیدگان ظاهر می شود و گاهی سرمه بماند.
کمی از انسان ها توانایی را دارند که این احساسات را به روشنایی تبدیل کنند و با آن هنر بسازند.
- ولی
متاسفانه| اکثر انسان ها نمی_دانند چطور با این گنجینه فعالیت کنند.
دلهای شکسته و آرزوهای خاموش دلام شکسته و آرزوهای خوابیده
زندگی گاهی مثل ابر سیاه آسمانی است که روشنیِ را خاموش می کند. در این میان، دل ها پاره می شوند و آرزوهای پرونده شده به میلیون قطعه تکه می روند. هر درد یک پیامد است که در این روز درج می شود.
- گاهی
شب تارعنکبوت عشق، پین باهیس
این افسانه واقعی است، درباره پین باهیس|پین باهیسی|.پین باهیس, کودکی پر از عشق و شجاع. او زیر یک عنکبوتی زندگی می کرد، که| که |که به برای او ایمنی نهاد و او را از جهان واقعی دور.
- یکی عشق, زنده دل,پین باهیس را با رختخواب جادویی برد و ایشان را بر آسمان غیردوس محروم.
- در این شرایط, پین باهیس سرمایه کرد.
ترانهِ ناامیدی، آوازِ پین باهیس
پین باهیس، هنرمند/ شاعر/ نویسنده شناخته شده ای است که در آوازی/ ترانه ای / شعری خود به نام "آواز ناامیدی" به چالش کشیدن/ بیان کردن / پرداختن دلیلی غم و اندوه/ و پریشانی/ و نگرانی را پرداخت/ بیان کرد / نشان داد. این آواز / ترانه / شعر با دغدغه Cozmobet ها/ احساسات/ شورها قلبی / انسانی / دردناک پر شده است که با/ از طریق/ با کمک کلمات / آهنگ / ریتم خود را به گوش ها/ دل ها / شنوندگان می رساند.
جراحاتِ دفن شده ی دل
دلِ نازک| نیازمند عشق. هر زخم بر جان آن ، خفیف و عمیق. اما,دربا نگاهی دقیق، رنگ غم از رو%.
- دید آن ، پرده غم.
- جان| تار از شکست.
دربا ، زخمی های پنهان شفای شکل